تجربه و برداشت بسیاری از مدیران از استراتژی به تحریر ماموریت، چشم انداز و ارزش‍های سازمان محدود می‍شود. مستنداتی که ساعت‍های زیادی صرف تهیه آن‍ها شده و به اطلاع سازمان رسانده می‌شوند. ولی روز بعد به دست فراموشی سپرده شده و سازمان همچنان به شکل قبل به کار خود ادامه می دهد.

امروزه بسیاری از مدیران صنایع، استراتژی نویسی به روش سنتی را ناکارآمد و تنها ساخت اسناد کتابخانه‍ای می‍‍‍‍‍‍‍‍‍دانند. دلیل آن چیست و آیا راه جایگزینی وجود دارد؟

•  امروز از کدام مسیر به سر کار می روید؟
•  اگر می توانستید به هر کجای دنیا سفر کنید کدام مقصد را انتخاب می کردید؟
• اگر قرار بود یکی از مشکلات دنیا را برطرف کنید، از کدام یک شروع می کردید؟

واقعیت این است که ما هر روز چه در حوزه شخصی و چه در حوزه کاری مان، مجبور به انتخاب هستیم. بعضی از این انتخاب‍ها تاثیر کوتاه مدت، و برخی دیگر تاثیرات بلند مدت دارند که می‍توانند منجر به موفقیت و یا شکست ما در آن حوزه شوند. انتخاب‍های بزرگ مقوله دشواری می‍باشند خصوصا اگر نتیجه آن‍ها بر آینده ما مبهم باشد، و ما فاقد ابزارهای لازم برای شناسایی یک انتخاب موفقیت آمیز باشیم. در چنین مواردی اغلب تصمیم “عدم انتخاب” یا همان پذیرش شرایط موجود است. اما جنبه مثبت هر انتخاب هرچند که سخت باشد، آن است که به ما این امکان را می‍دهد تا جهان پیرامون خود را تحت تاثیر قرار دهیم.        

در واقع استراتژی نیز مجموعه‍ای از انتخاب‍های امروز ما می‍باشد که با وجود تمام ابهامات، آن‍ها را اتخاذ نموده تا احتمال موفقیت خود را در زمان حال و آینده را افزایش دهیم. این تعریف بسیار روشن و ساده می‍باشد و چالش اصلی همانا طراحی یک استراتژی موفق یا همان “استراتژی برد” می‍باشد.

در برخی از سازمان‌ها استراتژی به مباحث رده‌های بالای سازمان و یا صرفاً به مجموعه تفکراتی اطلاق می‍شود که فاقد جنبه اجرایی و تاثیر گذار می‌باشد. در بسیاری از موارد نیزاستراتژی صرفاً به کاهش ریسک و مباحث مالی و بودجه سازمان محدود بوده و توجهی برای شکل دادن به ایده‌های نوآورانه ندارد. آمار و ارقام نشان می‌دهند که تنها 10-40  درصد از استراتژی‌هایی از این دست موفق می‌باشند که با توجه به کلیه هزینه‌ها و منابعی که که صرف تهیه آن‌ها شده بسیار نرخ پایینی می‌باشد.

استفاده از روش های سنتی و کلاسیک تدوین استراتژی در فضای همیشه در حال تغییر کسب و کار امروز، چالش هایی را به همراه دارد که در ذیل به بخشی از این چالش ها اشاره شده است:

1. سرعت اجرای پایین: مکاتب استراتژی سنتی دارای رویکردهای منطقی، تحلیلی و خطی هستند و در فضای سریع و متغیر کسب و کار امروز عمدتا بسیار آهسته، غیر منعطف و اکثرا بی اثر عمل می کنند.
2. عدم تمرکز بر مشتریان: تدوین استراتژی با رویکردهای سنتی بر نیازهای مشتریان و کارهای آتی متمرکز نیستند. به عبارت دیگر روش های سنتی رویکردی درونی دارند و بر توانایی های شرکت، رقبا و زنجیره ارزش شرکت متمرکز هستند.
3. پیچیدگی زیاد: از آنجا که مدیران موفق لزوما استراتژیست نیستند روش های سنتی برای همه مدیران قابل درک نیستند و چارچوب های اجرایی روش های سنتی را بسیار سخت و پیچیده می کند.
4. نیازمندی به برون سپاری: اکثر اوقات، بخش های زیادی از فرآیند تدوین استراتژی به متخصصان و مشاوران استراتژی سپرده می شود. در نتیجه با مشکلاتی نظیر عدم پیگیری مجدد، عدم ارزیابی و بهبود مواجه می شود.